Η επιστολή, έφθασε λίγο πριν φύγει ο υπουργός από το γραφείο του...
Η ιδιαιτέρα με το πλούσιο μπούστο και τον κοκάλινο σκελετο γυαλιών έδωσε το φάκελο στον υπουργό και με τρεμάμενη φωνή, κοιτώντας τον στα μάτια, είπε «έστειλε επιστολή ο Θανάσης».
Ο υπουργός πάγωσε... έπιασε το φάκελο, κοίταξε τη γραμματέα και με ένα νεύμα την έκανε «ξουτ». Σωριάστηκε στην καρέκλα του... άνοιξε απελπιστικά αργά το φάκελο... ο ιδρώτας είχε φτάσει στα δάχτυλά του κι αυτό τον δυσκόλευε...
Έβγαλε το γράμμα, εκλείσε τα μάτια του και το άφησε στο γραφείο... έψαξε βιαστικά το μαντήλι στην τσέπη του... δεν το βρήκε και αρκέστηκε να σκουπίσει το μέτωπό του από την γραβάτα του... αμέσως μετά φύσηξε τη μύτη του... είχε ένα δυνατό κρύωμα... και αυτό το έδειχναν τα απομεινάρια στην ακριβή γραβάτα!
Έπιασε το γράμμα, φόρεσε τα γυαλιά του και το διάβασε με προσοχή... χλώμιασε...
έγειρε το κεφάλι του στην καρέκλα και φώναξε πνιχτά μέσα από τα δόντια του: Εντάξει Θανάση!!! Δεν θα γίνουν τα παράπλευρα διόδια! Ότι πεις!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.